کوچینگ، مربی‌گری افراد برای تغییر و تحول شخصی است. سازمان‌ها از کوچینگ برای توانمندسازی مدیران و نیروهای کلیدی خود استفاده می‌کنند و افراد به صورت منفرد نیز برای محقق کردن اهداف خود یا برطرف کردن موانعی که در زندگی‌شان دارند از کوچینگ کمک می‌گیرند. روانشناسان و مشاوران نیز با فراگیری مهارت‌های کوچینگ از این روش برای حل مسایل مراجعین خود بهره می‌برند. کوچینگ به نوعی روش جدیدی در مشاوره است که بر مبنای اصول ذیل پایه‌گذاری شده است:
اصول کوچینگ
نسخه منحصر به فرد
هر کسی برای حل مسایل خود، راهکار منحصر به فرد خودش را دارد.
موانع درونی
به غیر از موانع بیرونی که فکر می کنیم عوامل اصلی بازدارنده ما هستند، تأثیر موانع درونی و ذهنی ما خیلی بیشتر از آن هاست.
ارزش های منحصر به فرد
در فرآیند کوچینگ، ارزش های کوچ به مراجع تحمیل نمی شود. کوچ خوب یا بد بودن گزاره ای را تأیید یا رد نمی کند. گزاره ها طبق چهارچوب ارزشی مراجع تحلیل می شود.
موضوعات غیر درمانی
کوچینگ تنها در مورد موضوعات غیر درمانی کاربرد دارد. همچنین مراجع کوچینگ مانند کسی که به بدنسازی مراجعه کرده باید آمادکی تمرین و اقدام و تغییر را داشته باشد.
فرآیند کوچینگ چه شکلی است؟
ظاهر کوچینگ شبیه به جلسات مشاوره است. تفاوت‌هایی که کوچینگ نسبت به مشاوره و جلسات با روانشناس دارد در این است که در فرآیند کوچینگ، هدف شناسایی دنیای ذهنی مراجع است. موانع اصلی ما برای اقدام و دستیابی به اهداف‌مان درون ذهن خودمان است نه بیرون از ما. کوچ با گوش شنوا، سوال‌های قدرتمند و بازخورد دادن، دنیای ذهنی مرجع را کندوکاو می‌کند. پس از بررسی گفتگوی ذهنی مراجع، متناسب با ارزش‌ها و شرایط فعلی او، اقدامات و تمریناتی با مشارکت مراجع طراحی می‌شود و کوچ آن‌ها را پیگیری می‌کند. کوچ از توصیه‌ها و نسخه‌های از قبل پیچیده شده برای مراجع خود استفاده نمی‌کند زیرا با توجه به تفاوت‌هایی که در افراد وجود دارد، استفاده از راهکارهای از پیش طراحی شده، بی فایده است. می‌بایست خواسته مراجع، ارزش‌ها، شرایط فعلی و موانع درونی و بیرونی مراجع به دقت بررسی شود و متناسب با آن اقدامات و تمرین‌ها طراحی شوند.
در میان روش‌هایی که بتواند موانع ذهنی ما را شناسایی کند، تنها کوچینگ و روانشناسی، جوابگو خواهد بود. هیچ کدام از روش‌هایی که بعضا امتحان می‌کنیم مانند مطالعه کتاب‌ها، شرکت در دوره‌ها و کارگاه‌ها به ما کمکی در خودشناسی و بررسی موانع ذهنی و تشخیص باورهای مانع نمی‌کند. تفاوت کوچینگ با روانشناسی علاوه بر سبک مشاوره، در این است که کوچینگ برای افراد سالمی است که می‌خواهند خود را ارتقا دهند، از حداکثر ظرفیت خود استفاده کنند و مسایل و چالش‌های زندگی و کاری خود را حل کنند. همچنین کوچینگ نتیجه‌گراست. به این معنی که موفقیت فرآیند کوچینگ وابسته به این است که آیا هدف مراجع محقق شد یا خیر. با این حال مسئولیت انجام دادن تمرین‌ها و اقدامات با مراجع است.
چرا از کوچینگ استفاده کنیم؟
